کمکهای اولیه مارگزیدگی

          bonakdar 
            بازدید : 31
          سه شنبه 01 مهر 1393
           نظرات (0)
        

مارگزیدگی

گزيدگى توسط مار سمى يک فوريت جدى پزشکى است. مارهاى سمى اغلب نقاط يافت مى‌شود. از ۸۰۰۰ مورد گزيدگى توسط مارهاى سمي، ۹۹ درصد به‌وسيلهٔ افعى‌هاى معروف به مار زنگي، مار دهان‌پنبه‌اى و مار سرمسي، ايجاد مى‌شود. يک درصد مارگزيدگى‌ها به‌وسيلهٔ مارهاى مرجانى و مارهاى دست‌آموز غيربومى به‌وجود مى‌آيد. سالانه تنها ۱۰ تا ۱۵ نفر در اثر مارگزيدگى‌ مى‌ميرند که اکثر آنها را کودکان يا افراد سالخورده تشکيل مى‌دهند. تقريباً در يک‌چهارم تمام گزيدگى‌ها توسط مار سمي، زهر به داخل زخم تزريق نمى‌شود. در اين مورد نيش به استخوان برخورد مى‌کند و يا نمى‌تواند لبس را سوراخ کند.

اکثر دانسته‌هاى ما در مورد مارگزيدگى ـ که هنوز در مورد آنها اختلاف‌نظر وجود دارد مارگزيدگى را به دو دسته تقسيم مى‌کند که عمدتاًتعيين‌کنندهٔ روش‌هاى کمک‌هاى اوليه درمان است.

۱. علائم خفيف تا متوسط : ايجاد تورم و تغيير رنگ خفيف، درد خفيف تا متوسط در محل گزيدگى معمولاً ظرف چند دقيقه؛ احساس سوزش؛ نبض تند؛ ضعف؛ تارى ديد؛ تهوع؛ استفراغ و نفس‌نفس‌ زدن.

۲. علائم شديد : ايجاد توم و کرختى و به دنبال آن درد شديد در محل گزيدگي. ممکن است تنگ شدن مردمک، لرزش، ابهامات تکلمي، شوک، تشنج، فلج، بيهوشى و فقدان تنفس و نبض نيز به‌وجود آيد.

مارهاى مهلک بومى آمريکا تقريباً هميشه مارهاى زنگي، مارهاى دهان‌پنبه‌اى مارهاى سرمسى و مارهاى مرجانى هستند. کليهٔ انواع مارهاى مهلک برخلاف ساير مارها نيش‌هاى بزرگى دارند و از طريق آنها زهر را تزريق مى‌کنند (الف). هر فردى که توسط مار مرجانى گزيده شود بايد فوراً بى‌حرکت شود و تحت مراقبت پزشکى قرار گيرد. افرادى که به‌وسيلهٔ ساير مارهاى مهلک گزيده مى‌شوند، مطابق شکل ب و ج با آنان رفتار مى‌گردد. ب: نوار نسبتاً محکمى (مقدارى از جريان خون بايد برقرار باشد) حدود ۵/۲ تا ۵ سانتى‌متر بالاى موضع گزيدگى بسته مى‌شود و محل با آب و صابون شستشو مى‌گردد. در صورت امکان موضع گزيدگى بايد پائين سطح قلب نگهداشته شود. کمپرس آب گرم يا سرد نبايد به‌کار برود. ج: به‌وسيلهٔ تيغ يا ساير وسايل برنده در محل از هر نيش يک بريدگى به عمق يک‌چهارم اينچ (بيش از نيم سانتى‌متر) در جهت طولى اندام ايجاد کنيد و زهر را بمکيد و فوراً آب دهان خود را دور بريزيد. بعد از انجام کمک‌هاى اوليهٔ مقدماتى در مورد مارگزيدگي، همواره بايد در جستجوى امداد پزشکى باشيد.

علائم خفيف تا متوسط مارگزيدگى‌ها

اگر علائم خفيف تا متوسطى که قبلاً ذکر شد، بروز نمود، يک نوار فشارى ۵ تا ۱۰ سانتى‌متر بالاى محل گزيدگى ببنديد. اين بندها را دور مفاصل مثل آرنج، زانو، مچ دست يا پا نبنديد و هرگز از آنها براى دور سر، گردن و تنه استفاده نکنيد. عرض اين نوار بايد ۵/۲ تا ۵ سانتى‌متر بوده و مانند سيم يا ريسمان باريک نباشد. نوار بايد چسبيده به پوست باشد ولى آن‌قدر آزاد باشد که يک انگشت از زير آن رد شود. اگر نوار خيلى سفت است آن را شل کنيد ولى برنداريد. وجود نبض را بعد از محل بستن نوار بررسى کنيد و مطمئن شويد که خون به انتهاء اندام جريان دارد. در اينجا مقصود جلوگيرى از برگشت خون وريدى است و نبايد از رسيدن خون شريانى سرشار از اکسيژن به انتهاء اندام جلوگيرى کرد.

علائم شديد مارگزيدگى

قربانى را در حالت درازکش قرار دهيد و براى حفظ حرارت بدن، او را با پتو بپوشانيد. در صورت توقف تنفس و نبض اقدامات احياء قلبى عروقى را (در صورتى‌که قبلاً آموخته‌ايد) اجراء کنيد.

در محل اثر هر نيش با چاقو يا تيغ يک بريدگى به طول حدود نيم اينچ (۲۵/۱ سانتى‌متر) روى پوست ايجاد کنيد. براى جلوگيرى از قطع عروق خونى بزرگ برش را به موازات طول اندام ـ نه به‌صورت متقاطع با طول آن ـ ايجاد کنيد. مکيدن را بيش از ۳۰ دقيقه ادامه دهيد. در صورتى‌که ظرف مخصوص مکش که در جعبه کمک‌هاى اوليه مارگزيدگى وجود دارد در دسترس نداريد، از دهان خود استفاده کنيد. با استفاده از اين ظرف‌هاى مکنده بيش از ۳۰ درصد سم را مى‌توان خارج کرد. با استفاده از دهان ۱۰ تا ۱۵ درصد سم ممکن است خارج شود ـ و نه بيشتر ـ که اين خود بهتر از هيچ است. در مورد ورود سم به دهان خود نگران نباشيد. اين‌کار به شما آسيبى نمى‌رساند ولى سم را بلع نکنيد. روى سر، گردن و تنه برش ايجاد نکنيد.

کمک‌هاى اوليه براى کليهٔ مارگزيدگى‌ها

ـ مهم‌ترين اقدام، انتقال هر چه زودتر قربانى به بيمارستان است، حتى اگر در مورد نوع مار اطمينان نداريد.

ـ قربانى را تا حدامکان آرام نگه داريد و از تکان خوردن او جلوگيرى کنيد.

ـ قربانى را بخوابانيد و اندام گزيده‌شده را بى‌حرکت کنيد. در صورت امکان و براى کند کردن برگشت خون وريدى حل زخم را پائين سطح قلب قرار دهيد.

ـ به قربانى الکل، مُسَکِّنْ، آسْپيرين يا هر داروئى که محتوى آسپيرين است ندهيد. آسپيرين در روند انعقادى تداخل مى‌کند و از اين طريق ممکن است تأثير سم مار را شديدتر کند.

ـ اگر قربانى را مى‌توان ظرف ۴ تا ۵ ساعت به بيمارستان رساند و اگر علائمى ظاهر نشود هيچ اقدامى در جهت کمک‌هاى اوليه لازم نيست. اکثر افراد را حتى از مناطق روستائى مى‌توان ظرف يک ساعت به بيمارستان رساند.

- مار را بکشيد (در صورتى‌که انجام آن بى‌خطر باشد و تأخيرى در زمان عمليات نجات ايجاد نکند) و آن را براى شناسائى همراه خود به بيمارستان ببريد.

برچسب ها مارگزیدگی ,

ارسال نظر برای این مطلب

	این نظر توسط سامانه پیامک در تاریخ 1393/07/02 و 1:36 دقیقه ارسال شده است

			با سلام خدمت شما مدیر محترم شما می توانید با عضویت در طرح همکاری فروش پنل و خطوط پیامکی از بازدید کننده وبلاک خود درآمد کسب کنید ابتدا وارد آدرس زیر شوید و مراحل ثبت نام رو کامل نمائید http://sms.mida-co.ir/hamkar سپس وارد پنل کاربری شوید و از قسمت شبکه فروش و بازاریابی کد های مربوط به فروش پنل را در سایت خود قراردهید بعد از معرفی هر کاربر به شما 25 درصد سود فروش داده می شود جهت کسب اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه نمائید mida-co.ir info@mida-co.ir

عنوان	پاسخ	بازدید	توسط
برنامه صعود قله کاهار	0	39	bonakdar