برنامه صعود قله کاهار
انجمن پزشکی کوهستان ایران: چاقی و افزایش وزن یک معضل بهداشتی مهم در جوامع امروزی هستند ولی خوشبختانه هیچ کوهنوردی را نمی بینید که از اضافه وزن برخوردار باشد وگرنه یا وی کوهنورد نیست و یا حداقل اینکه کوهنورد جدی نمی باشد. اینطوری می تواتید خود را ارزیابی کنید.
چاقی با عوارض مزمن زیادی از قبیل بیماری های کرونری قلب، فشارخون، سکته های مغزی، دیابت، بیماریهای کیسه صفرا مواردی از سرطانها و اختلالات عضلانی-اسکلتی از قبیل آرتروز همراه است.
با افزایش سن بدنبال تغییرات فیزیولوژیک برمیزان چاقی افزوده میشود. بسیاری از غذاها که توسط افراد استفاده میشوند از میزان چربی بالایی برخوردار هستند و در عوض مواد مغذی کمی دارند. این نوع تغذیه به علاوه زندگی کم تحرک عامل اصلی چاقی در جامعه در جامعه میباشند. بهمین علت جهت کاهش وزن باید مردم را تشویق به کم خوردن و افزایش تحرک نمود. علاوه بر این باید به اختلالات رفتاری و جراحیهای کاهش وزن نیز توجه داشت.
وزن ایده آل
عبارت وزن ایده آل عبارت صحیحی نمیباشد. امروزه بیشتر روی وزن سلامتی ((healthy body weight ))تاکید میشود که در مورد هرشخص این وزن سلامتی با شخص دیگر فرق میکند.
ساده ترین راه تعیین وزن مطلوب استفاده از BMI (وزن به کیلوگرم بر مجذور قد به متر) است. BMI یک شاخص کامل نمیباشد. زیرا میزان چربی بدن را تعیین نمیکند. به عنوان مثال یک ورزشکار عضلانی ممکن است یک BMI بالا و در نتیجه در حد چاق را نشان دهد. اما این BMI بالای او ناشی از توده عضلانی بالااست و بر عکس شخص با BMI طبیعی ممکن است میزان چربی بالایی داشته باشد. BMI بیش از آنکه استفاده فردی داشته باشد کاربرد خوبی در مطالعات اپیدمیولوژیک دارد. بهرحال در یک فرد نسبتاً ساکن با اندازه بدنی متوسط استفاده از BMI میتواند مفید باشد.
میزان مطلوب BMI بین 18.5-24.5 میباشد. زیرا در این محدوده کمترین خطر بیماریهای مزمن وجود دارد. همانطور که میزان بالای این ایندکس خطر بیماریهای مزمن را زیاد میکند. یک BMI زیر 18.5 نیز شخص را در معرض پوکی استخوان اختلالات گوارشی و ایمونولوژیک و الکترولیتی قرار می دهد.ضمن اینکه یک BMI پایین میتواند نشانه ای از اختلالات خوردن باشد.
با تشکر از دکترچیت ساز متخصص طب ورزشی - انجمن پزشکی کوهستان ایران - دکتر حمید مساعدیان
عقرب گزیدگی